شنبه, ۸ دی ۱۳۹۷، ۰۵:۴۰ ب.ظ
فراموش نه!
تاریک بود یا روشن؟
گرم بود یا سرد؟
یادم نیست.
دهان تو را یادم است فقط
لبهایت
«فراموش کنیم، فراموش.»
افتادم؛
از آسمان
از بام
از اسب
از تخت
از بخت
اتصالی کردم
همه چیز را به هم دوختم
با کوکهای درشت
خون از سوراخ سوزن فوران کرد
نه
نه
نه
فراموش نه...
.
